De melding betreft gezondheidsklachten bij 17 werknemers van een industrieel biologisch waterzuiveringsstation. De klachten traden op in de maand na een accidentele biocide spil die tot bacteriële oversterfte leidde. De klachten waren hoofdpijn, spierpijn, grieperig gevoel en koorts en verdwenen na 2-3 dagen vanzelf. Bij een aantal mensen is bloed geprikt waarin geen bijzonderheden werden gevonden. De werknemers doen in ploegendienst controletaken of onderhoudstaken: afname van stalen , reinigen van de installatie. Het slib wordt afgevoerd. In principe worden er wel handschoenen, maar geen mondmaskers gedragen.
De melder vermoedt een blootstelling aan endotoxines door de massale accidentele bacteriële oversterfte. Ten behoeve van alternatieve verklaringen zijn verschillende factoren (uitbraak van griep, infectie zoals legionella, gezamenlijke andere bron e.d.) nagekeken maar er kon geen link gelegd worden met de klachten. Er werden metingen verricht van de endotoxines op het moment dat de installatie normaal functioneerde (lage waarden) en bij een shut down met bacteriële sterfte was (hogere waarden - tot 20,2 EU/m3).
Bij literatuuronderzoek blijken deze klachten al vaak beschreven bij medewerkers in de afvalwaterzuivering. Het eerste artikel over dit ‘Sewage worker’s syndrome’ is van Rylander et al, 1976. De meest beschreven oorzaak is blootstelling aan endotoxins en het wordt ook wel endotoxinekoorts genoemd. Bij onderzoek onder medewerkers van de afvalwaterzuivering worden drie clusters met gezondheidsklachten beschreven "lower respiratory and skin symptoms," "flu-like and systemic symptoms," and "upper respiratory symptoms”, die vooral optreden bij endotoxine niveaus boven 50 EU/m3 en een dosis-responsrelatie vertonen voor de eerste twee clusters. Ook hier lijkt het te gaan om sewage worker’s syndrome en daarmee niet om een nieuwe combinatie van klachten, werksituatie en blootstelling, maar wel een waarvan de oorzaak relatief vaak gemist wordt.